دین مولانا و دالایی لاما

دین مولانا و دالایی لاما

در میزگردی که درباره دیـن و آزادی برپا شده بود، با کنجکاوی، و البته کمی بدجنسی از دالایی لاما پرسیدم:

عالیجناب بهترین دین کدام است؟

فکر میکردم لابد خواهد گفت بودایی یا ادیان شرقی که خیلی قدیمی تر از مسیحیت هستند. دالایی لاما کمی درنگ کرد؛ سپس لبخندی زد و به چشمان من خیره شد و آنگاه گفت:

بـهتریـن دیـن آن است که از شـما آدم بهتـری بسازد.

من که از چنین پاسخ خردمندانه ای شرمنده شده بودم، پرسیدم:

آنچه مرا انسان بهتری میسازد چیست؟

پاسخ داد:

هرچیزی که شما را مهربانتر، فهمیده تر، بیطرف تر، بامحبت تر، انسان دوست تر، مسئولیت پذیرتر، و اخلاقی تر بسازد. دینی که از شما چنین شخصیّتی بسازد، بـهتـریـن دیـن است.

لحظه ای ساکت ماندم و به سخنان خردمندانه او اندیشدم.

به نظرمن پیامی که پشت سخنان او قرار داشت، چنین است:

دوست من! اینکه تو به دینی باور داشته باشی یا نه، اهمیت ندارد؛ آنچه مهم است، رفتار تو درخانه، در خانواده، در محل کار، در جامعه و درکل جهان است!

به یاد داشته باش که عـالـم هستی، بازتاب اندیشه، گفتار، و کردار ماسـت.

لئـوناردو باف

و برای شناختن دین مولوی این شعر گویای دین و شخصیت بی همتای اوست:

باران که شدى مپرس، این خانه کیست

سقف حرم و مسجد و میخانه یکی است

باران که شدى، پیاله ها را مشمار

جام و قدح و کاسه و پیمانه یکی است

باران! تو که از پیش خدا مى آیی

توضیح بده! عاقل و دیوانه یکی است

بر درگه او چونکه بیفتند بر خاک

شیر و شتر و پلنگ و پروانه یکی است

با سوره دل اگر خدا را خواندى

حمد و فلق و نعره مستانه یکی است

از قدرت حق هر چه گرفتند به کار،

در خلقت حق رستم و مورانه یکی است

گر درک کنى، خودت خدا را بینى

درکش نکنى، کعبه و بتخانه یکی است

آبان 1403

احمد شمّاع زاده