جواد بدیع زاده

جواد بدیع زاده

تصنیف «یکی یه پول خروس» که در نگاه اول ترانه ای کودکانه و فکاهی به نظر می آید از ساخته های «اسماعیل مهرتاش» است با سروده ای از «سیدغلامرضا روحانی» که در ابتدا «جواد بدیع زاده» حاضر به اجرای آن نبود. با دقت بیشتر در این اثر و یا تصنیف «زال زالکه» که آن نیز از ساخته های «اسماعیل مهرتاش» است به لایه هایی از حال و هوای اقتصادی و فرهنگی آن دوران یعنی دهه های نخست ۱۳۰۰ خورشیدی برمیخوریم. با توجه به  این نکته که «جواد بدیع زاده» لقب «سید» را با خود داشت و با توجه به موفقیت ترانه «خزان عشق» او، تصور دلایل مخالفت او برای اجرای این گونه آثار چندان دور از ذهن نیست.

«جواد بدیع زاده» در خاطراتش می ‌نویسد:

«اسماعیل مهرتاش چند آهنگ فکاهی با اشعار خودمانی که زبان حال مردم بود ساخته بود و به من پیشنهاد کرد بخوانم. من وحشت داشتم از خواندن آنها، زیرا می ‌دانستم مورد ملامت دوستان و موسیقی ‌شناسان قرار می ‌گیرم و بر من خرده‌ می گیرند. بالاخره با استدلال و مقداری جر و بحث و تشویق «ابوالحسن صبا» برای خواندن آنها آماده شدم».

بیشتر اشعار این سبک را «سید غلامرضا روحانی» نویسنده طنزپرداز مجلات «نسیم شمال» و «توفیق» با امضای مستعار «نمکدان» می ‌نوشت. اما نکته جالبی که نظر خیلی از صاحب‌ نظران موسیقی است این است «جواد بدیع زاده» را شروع ‌کننده سبک خوانندگان پاپ در ایران می ‌دانند. وی با دلیری به قالبهای سنتی تاخت و خیلی از آنها را شکست و ریتم‌ هایی را ارائه نمود که در سالهای بعد به طور اخص به موسیقی پاپ ختم شد. دقت کنید که متن ها صد در صد ایرانی بودند و نواها هم ایرانی بود، اما شباهت هایی بین سبک «جواد بدیع زاده» و سبک های غربی مثل «تانگو» وجود داشت. مثلا «جواد بدیع زاده» ترانه‌ای دارد به نام «یه یاری دارم خیلی قشنگه» که توسط «هوشمند عقیلی» بازخوانی شده است. این ترانه نمونه کاملی از سبک «تانگو» منتها در «شور» ایرانی است. از بهترین آثار «جواد بدیع زاده» در این سبک می ‌توان به «دست ننم درد نکنه»، «گل پونه نعناع پونه»، «آلاگارسون»، «ماشین مشدی ممدلی»، «داد از کرایه خونه»، «یکی یه پول خروس» و «زال زالزالکه» نام برد.

در سالهای نزدیک به انقلاب ایران ۱۳۵۷،‌ «جواد بدیع زاده» بسیاری از ترانه‌های فوق را یا خود شخصاً اجرای مجدد نمود و یا بر اجرای مجدد آن توسط خوانندگان جوان و جویای نام، نظارت کامل داشت. مثلاً خواننده جوانی به نام «اکرم بنایی» در آن سالها «یکی یه پول خروس» را به شکلی بسیار زیبا اجرا کرده است.

«جواد بدیع زاده» چندی نیز به پیروی از گرایش مسلط روزگار خویش به کسب تجربه و ساخت موسیقی و آواز در قالب‌های رقص اروپایی می پردازد که از این دسته آثار وی می توان به «فوکستروت مینا» و «فوکستروت مینو» با اشعار «نیما یوشیج» اشاره کرد.