هستی شناسی در مکتب قرآن

قرآن دفتر هستی نظری است که به هستی واقعی میپردازد. هدف آن است تا بدانیم در این دفتر چه خوراکهایی برای ذهن ما تهیه شده که تاکنون از آن غافل بواه ایم.

هستی شناسی در مکتب قرآن

قرآن دفتر هستی نظری است که به هستی واقعی میپردازد. هدف آن است تا بدانیم در این دفتر چه خوراکهایی برای ذهن ما تهیه شده که تاکنون از آن غافل بواه ایم.

علّامه جعفری و استاد مطهّری

علّامه جعفری و استاد مطهّری


مرحوم علّامه جعفری تعریف کرده که در یکی از زیارتهام به مشهد به امام رضا گفتم:

یا امام رضا! دلم میخواد تو این زیارت خودمو از نظر تو بشناسم که چه‌جور آدمی ام. نشونی شم این باشه که تا وارد صحنت شدم، از اولین حرف اولین کسی که با من حرف میزنه پیامتو بگیرم.


وارد صحن که شدم یک مرتبه زنم رو گم کردم... اینور بگرد، اونور بگرد، یه دفعه دیدم داره میره... تندوتند خودمو بهش رسوندم و از پشت سر صداش زدم «خانم کجایی؟ کجا دارى میرى؟» روشو که برگردوند، دیدم زن من نیست! بلافاصله بهم گفت: خیلی خری!

تو فکر رفته بودم که امام رضا عجب رک و پوست کنده حرف میزنه!! همین جور که مات ومبهوت به خانمه نگاه میکردم، دید انگار دست بردار نیستم که دارم برّوبرّ نگاش میکنم؛ دوباره با همان صراحت لهجه و این بار رک و راستتر وبلندتر فریاد زد:

نه فقط خودت، پدرومادر و جدوآبادتم خرن!!

علامه میگن این واقعه رو برای شهید مطهری تعریف کردم تا بیست دقیقه میخندید!!

البته هرکس این نوشته رو بخونه، تا ساعتها مرتب به یادش میاد و میخنده!!!

یادآوری سه نکته:

نکته اول: جدّ و آباد عوامانه و نادرست است و جدّ و آباء درست است؛ هرچند ممکن است بسیاری از خواص نیز در گفت و گو آن را به همین گونه به کار برند.

نکته دوم: چند سال پیش، پس از انتشار این مطلب در یکی از وبلاگهایم، شخصی در بخش نظرهای وبلاگ، مدعی شد فرزند علّامه است؛ و نسبت دادن این رخداد به پدرش را رد کرد و آن را به یکی از آشنایان آن مرحوم نسبت داد. به همین دلیل آن را حذف، و بایگانی کردم؛ ولی اکنون به نظرم رسید که بعید است این ادعا درست باشد؛ زیرا اگر عنصر شخص علامه جعفری را از این رخداد برداریم، چیزی برای خنده باقی نمیماند؛ بویژه برای بیست دقیقه خنده استاد مطهری!

اصولاً کسانی که سخنان و سخنرانیهای علامه را شنیده‌اند، می‌دانند که تنها آن مرحوم به این شیوه خوشمزه مطالبش را بیان می‌کرد. به نظر می‌رسد که فرزند ایشان با تغییر در نسبت این رخداد، اصل قضیه به زیر سؤال می‌رود وجایی برای خنده و مزاح باقی نمی‌ماند.

نکته سوم: به تازگی ویدئوی زیر به دستم رسیده و در صفحه فیسبوک خود پستش کرده ام؛ که بر همه حدس و گمانهایی که در بالا به آن‌ها اشاره شد، خط بطلان می‌کشد و حقیقت را عیان می‌سازد.

علامه جعفری و طنز صحن امام رضا:

https://www.facebook.com/ahmad.shammazadeh.9/videos/1150650145581665/?

notif_id=1665834120311629&notif_t=video_processed&ref=notif

نگارش: آخر فروردین 1400

ویرایش دوم: مهر 1401

احمد شماع زاده  

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد