ظرافتها و دقایق آفرینش کیهان در قرآن
احمد شمّاع زاده
قل ائنّکم لتکفرون بالّذی خلقالارض فی یومین و تجعلون به انداداً ذلک ربّالعالمین(9) و جعل فیها رواسی من فوقها و بارک فیها و قدّر فیها اقواتها فی اربعة ایّام سواءً للسّائلین(10) ثمّاستوی الیالسّماء و هی دخان فقال لها و للارض ائتیا طوعاً او کرهاً قالتا اتینا طائعین(11) فقضیهنّ سبع سمواتٍ فی یومین و اوحی فی کل سماءٍ امرها و زیّنّاالسّماءالدّنیا بمصابیح و حفظاً ذلک تقدیرالعزیزالعلیم(12)- سوره فصّلت
ترجمه: بگو آیا شما به کسی که زمین (جهان پیدا) را در دو روز (دوره) آفرید، همانا کفرمیورزید و برای او شریک قرارمیدهید؟ او پروردگار جهانیان است. و قرارداد در آن از بالایش، کوهها را و برکت داد در آن، و منابعش را در آن اندازه گذاری کرد، در چهار دوره که برای پرسندگان یکسان است. سپس به آسمان پرداخت؛ و آن حالت گازی داشت. پس به آسمان (جهان ناپیدا) و زمین (جهان پیدا) گفت خواه ناخواه فرا آیید؛ آن دو گفتند با میل و رغبت فراآمدیم. پس تمامکرد هفت آسمان را در دو دوره و کارکرد هرآسمان را به آن نهادینه کرد. و آسمان دنیا را با چراغهایی بیاراست و نگاهداشت. آن است اندازهگذاری آن بسیار بزرگوار بسیار دانا.
خداوند کریم در این آیات از هشت روز به معنای دوره یادکردهاست. دو مرحله اول را با فعل «خلق» (آفرینش آنچه نبوده است.)، چهار مرحله را با فعل «جعل» (قراردادن و تعیین کردن)، و دو مرحله آخر را با فعل «قضیهن» (به اتمام رسانیدن) یادکردهاست.
از به کارگیری این سه واژه در این آیات، متوجه میشویم که موضوع این آیات، روش و منش ساماندهی و سازماندهی کیهان، و نیز تقدّمها و تأخرها در آفرینش کیهان است:
الف: روش ساماندهی کیهان
آیههای نهم و دهم، گویای این است که آفرینش «زمین» و درنتیجه منظومه خورشیدی، در دو دوره به پایان رسیده است؛ یکی آفرینش کلی آنها همراه با دیگر اجرام کیهانی، و دیگری گذرکردن آنها از چهار دوران زمینشناسی؛ بویژه اینکه در آیه دهم از کوهها نام میبرد که زمین شناسان و دیرینه شناسان در حدود دویست سال پیش، با بررسی چین خوردگیهای روی زمین (کوهها)، متوجه شدند که روزگاری این کوهها کف اقیانوسها بوده اند. در نتیجه با بررسی آنها، به گذرکردن زمین از چهار دوران پی بردند که به دورانهای چهارگانه زمین شناسی شهرت یافته اند.
اگر کیهانشناسان بتوانند در آینده مشخصکنند که مثلاً کره مریخ نیز چهار دوران زمینشناسی را پشتسرگذاشته، مشخص میشود که منظور قرآن تنها زمین نبوده، بلکه کل منظومه خورشیدی را در نظر داشته و از این هم بالاتر، ممکن است همه سیّاره های مسکونی، این دورانها را پشت سر گذارده باشند. به احتمال بسیار زیاد عبارت سواءً للسائلین اشاره به همین موضوع دارد.
زیرا از یک سو ایجاد زمین ما خود وابسته و در گرو ایجاد منظومه خورشیدی است؛ و از سوی دیگر طبق آیات نهم و دهم، در آغاز مایههای اولیه همه کهکشهانها آفریده شده؛ و پس از آفرینش اولیه، ساماندهی و سازماندهی آنها مد نظر خداوند بوده است که در دو آیه یازدهم و دوازدهم به سازماندهی کل کیهان در دو مرحله دیگر اشاره دارد. در آیه یازدهم میفرماید سپس به آسمان پرداخت درحالتی که گازی شکل بود. یعنی مایههای اولیه آسمانها و آنچه در آنهاست، از پیش آفریده شده، و به صورت دخان، یعنی بی شکل و ناپایدار بودند. پس به زمین و آسمان گفت…
نکته: این گفتوگوی خداوند با آسمان و زمین، همانند گفتوگوی خداوند با فرشتگان پیرامون آفرینش آدم، گفتمان یا دیالوگی که به وسیله امواج صوتی صورت گیرد و با گوش شنیده شود، نبوده؛ بلکه اینگونه دیالوگها با امواج رادیویی صورت میگیرد، همانند وحی به پیامبران؛ و جملههای خواه ناخواه فرا آیید؛ آن دو گفتند با میل و رغبت فرا آمدیم.؛ مسلّم است گفتمانی عملی بوده و نه زبانی، و با فرکانسهای امواج رادیویی صورت گرفته است.
طبق دو آیه یازدهم و دوازدهم، در این مرحله از آفرینش کیهان، آسمان یعنی جهان ناپیدا و ناپایدار به صورت دخان یعنی گازی شکل (انرژتیک) و زمین؛ یعنی جهان پیدای مادّی (ماتریال) وجود داشته اند؛ ولی هر دو بیسروسامان بوده اند؛ و با این فرمان الهی گردهم و فراهم آمدهاند؛ تا خداوند آنها را در دو مرحله به صورت آسمان-زمینهای هفتگانه سامان دهد و سازماندهی کند.
از آیه دوازدهم چنین برمیآید که سموات والارض یا کیهان، یک «سیستم کلی» است که خود از هفت لایه یا سیستم کوچکتر (ساب سیستم) تشکیل شده است؛ به گونهای که کارکرد هریک از آنها از یکدیگر جدا بوده وخداوند کارکرد هریک را نیز در آنها نهادینه کرده و آنها را سروسامان داده، تا کارهای خود را همچون یک سیستم فدرال، خود به انجام برسانند؛ بدون دخالت دست الهی، مگر در مواقع لزوم.
برای آگاهی بیشتر در این زمینه، پژوهش کیهان سیستمی نه بعدی با نشانی زیر را ببینید: https://www.academia.edu/23026305
ب- روند آفرینش و ساماندهی بخشهای آن:
از آیات مختلف قرآن بر میآید که:
- در آغاز، عرش که منبع شکلگیری کیهان، و مرکز گرانش، و بسیار ناپایدار بوده، ایجاد شده.
- در روند ایجاد کیهان، در آغاز زمین و به تبع آن منظومه خورشیدی و دیگر سیاره های مسکونی کهکشان راه شیری برای زندگی جانداران آماده شدهاند.
- سپس عرش (هسته حلزون کیهانی) از ناپایداری اش کم شده تا به طور کامل در بند شده است.
- سپس دیگر کهکشانها به صورت هفت کیهانک در هفت طبقه حلزونی کیهانی شکل گرفته اند.
- و بدین ترتیب، السّموات والارض (کیهان) سروسامان یافته است.
این یک واقعیت است که اگر کسی همزمان با مطالعه قرآن، دانشهای روز را در زمینههای مهم زندگی امروزین پیگیری کند، به شگفتیهایی از قرآن پی میبرد که برای دیگران به هیچ وجه قابل درک و فهم و تفسیر و تعبیر نیست. نگارنده تجربههای بسیاری در این زمینه دارد که یکی از آنها همین موضوعی است که برای بررسی و تبیین آن اقدام به نوشتن این مقاله کرده ام.
در سطور بالا تأکید قرآن کریم بر گذرکردن زمین و امثال آن از چهار دوران را یاداور شدم که از نظر زمین شناسان به دورانهای چهارگانه زمین شناسی شهرت یافته اند؛ و این خود معجزه ای از قرآن کریم قلمداد میشود.
شرحی بر پاراگراف بالا:
چند روز پیش (تاریخ نگارش این نکته خرداد 1401 است.) این پیشبینی از نظر علمی نیز مورد تأیید مریخ نورد استقامت قرار گرفت و موجب شد تا اعجاز دیگری از قرآن رقم بخورد:
تأیید علمی اعجاز دیگری از قرآن: https://www.academia.edu/81978416
با برابرگذاری آیات قرآن و دستاوردهای دانش، یکی دیگر از معجزات کیهانشناسی قرآن کریم رقم میخورد؛ هرچند نباید از نظر دور داشت که این، اولین یا آخرین مورد از تأییدهای دانش و قرآن نسبت به یکدیگر نیست؛ بلکه نگارنده به عنوان کسی که بیشترین پژوهش را در زمینه کیهانشناسی قرآنی و نظری درطول زندگی خود انجام داده و موفق به کشف و پرده برداری از چند نکته ظریف و ناآشکار کیهانشناسی شده است، اعلام میکنم:
معجزات کیهانشناسی قرآن کریم بسیارند و کیهانشناسان باید بدانند کیهانشناسی قرآنی همواره از آنان پیشی گرفته است؛ همانند معرفی شکل کیهان در قرآن، و اگر به آیات کیهانشناسی قرآن اهمیت بدهند، بسیار زودتر به مقاصد خود، و نکتههای مهمی از آفرینش کیهان و شناخت آن خواهند رسید.
آری معارف قرآنی راهنمای خوبی برای اندیشمندان در همه زمینه هاست و اگر به قرآن ایمان داشته باشند، درمی یابند که نکتههای باریکتر از موی قرآن کریم همچنان بر تارک تاریخ علم میدرخشند.
بیست و چهارم فروردین 1400
ویرایش دوم: هشتم آبان 1400
ویرایش سوم: آخر خرداد 1401
ویرایش چهارم: مهر 1402
ویرایش پنجم: اردیبهشت 1404
احمد شمّاع زاده
تأیید علمی اعجاز دیگری از قرآن!
احمد شمّاع زاده
تصاویری که مریخ نورد استقامت ناسا از سطح کره مریخ به زمین مخابره کرده، بسیاری کسان را شیفته خود کرده و خواستههای و نیازهای خود را در آن یافته اند.
چیزی که در این تصویرها برای نگارنده مهم بود، همان چیزی بود که سالها منتظرش بودم تا دستاوردهای علمی بتوانند نشان دهند که آیا چین خوردگیهای روی زمین در مورد دیگر سیارگان منظومه شمسی نیز رخ داده است یا نه؟
نگارنده در چند نوشته از جمله مقاله ظرافتها و دقایق آفرینش کیهان در قرآن، این نکته را پیش بینی کرده بودم (به مانند تأیید علمی رسیدن بذر حیات از فضای کیهانی به زمین که قرآن کریم یاداورمان شده بود! و پس از انتظار ده ساله من به وقوع پیوست)؛ ولی منتظر تأیید علمی آن بودم. دراین تصویرها، با دیدن صخره هایی که نشان میداد آنها نیز روزگاری ته دریاها بوده اند، به خواسته خود رسیدم و با این کشف، میتوانم اعلام کنم که یکی دیگر از اعجازهای قرآن کریم رقم خورد و ثابت شد که دست کم همه سیارگان منظومه شمسی (اگر نه همه سیارگان کیهان) چهار دوران زمین شناسی را پشت سر گذاشته اند.
در بخشی از متن مقاله یادشده چنین آمده است:
زمین شناسان و دیرینه شناسان در حدود دویست سال پیش، با بررسی چین خوردگیهای روی زمین(کوهها)، متوجه شدند که روزگاری این کوهها کف دریاها بوده اند. در نتیجه با بررسی آنها، به گذرکردن زمین از چهار دوران پی بردند که به «دورانهای چهارگانه زمین شناسی» شهرت یافته اند.
اگر کیهانشناسان بتوانند در آینده مشخصکنند که مثلاً کره مریخ نیز چهار دوران زمینشناسی را پشتسرگذاشته، مشخص میشود که منظور قرآن تنها زمین نبوده، بلکه کل منظومه خورشیدی را در نظر داشته و از این هم بالاتر، ممکن است همه سیّاره های مسکونی، این دورانها را پشت سر گذارده باشند. به احتمال بسیار زیاد عبارت سواءً للسائلین اشاره به همین موضوع دارد.
با مشخص شدن این موضوع، نکته دیگری از روشهای بیانی قرآن کریم نیز روشن میشود و آن اینکه هنگامی که قرآن کریم از زمین نام میبرد، در بیشتر موارد، منظورش تنها این زمین ما نیست؛ بلکه یا همه سیارگان است و یا دست کم همه سیارگان منظومه خورشیدی است.
ظرافتها و دقایق آفرینش کیهان در قرآن: https://www.academia.edu/46793933
مریخنورد استقامت (Perseverance) حدود ۱۶ ماه است در مریخ به سر میبرد و همچنان به دنبال آثاری از حیات در این سیاره است.
این
کاوشگر در این مدت ۱۲ کیلومتر پیشروی
کرده و بتازگی عکسهای جدیدی به زمین
ارسال کرده است.
عکسهایی
که سنگها و صخرههای مریخی را نشان
میدهد.
محتوای
معدنی سنگها و صخرهها در مریخ، همانند
یک "کپسول
زمان"
باستانی
دست نخورده هستند.
آثار
رسوبی سنگها و صخرهها احتمالاً طی
میلیونها سال فعالیت رودخانهها و
دریاچهها، شکل گرفته است.
به
گفته دانشمندان حدود ۳.۵
میلیارد سال پیش این منطقه در مریخ میزبان
یک دریاچهی باستانی بود و با توجه به
وجود آب، شرایط مناسبی برای پشتیبانی از
حیات داشت.
کاوش
صخرهها میتواند نشان دهد آنها چگونه
شکل گرفتهاند و آب و هوا در گذشتهی کهن
سیاره سرخ چطور بوده است.
یافتههای
اولیه نشان میدهد که دریاچه باستانی
جیزو در گذشتهی خود سیلهای ناگهانی
شدیدی را تجربه کرده است.
(نقل
از:
big.bangpage)
استقامت هم اکنون در حال بررسی یک منطقه دلتایی رودخانهای جذاب در دهانه جیزرو است. دانشمندان با انجام این دسته از تحقیقات هیجانانگیز خود، قصد دارند تا متوجه شوند که آیا زمانی میکروبها در مریخ زندگی میکردهاند یا خیر. این مریخنورد نمونههای سنگی از سطح مریخ جمعآوری میکند تا آنها را برای مطالعه بیشتر به زمین بفرستد.
تکه سنگ کوچک، تنها یکی از ویژگیهای مورد توجه این تصویر است که در تاریخ 12 ژوئن 2022 توسط Perseverance گرفته شده. از جمله نکات قابل توجه دیگر این تصویر میتوان به زمین شنی شیبدار سطح مریخ، صخره چند لایه و برآمدگی شبیه به سر مار در صخرهها اشاره کرد. این تصویر توسط وبسایت ناسا به اشتراک گذاشته شده است.
این تصویر همچنین در شبکههای اجتماعی نظر طرفداران مسائل فضایی و مریخ را به خود جلب کرده است. «دیوید گرینسپون»، اخترزیستشناس شناخته شده آمریکایی در توییت خود نوشت:
«چه دنیایی! این عکس که دیروز توسط Perseverance گرفته شد، شاید هیجانانگیزترین عکسی باشد که تا به حال در مریخ گرفته شده است. نمیتوانم از خیره شدن به آن و شگفتزده شدن به این منظره دست بردارم.»
علاوه بر این، برخی کاربران دیگر شبکههای اجتماعی از جمله دکتر «جسی کریستینسن»، اخترفیزیکدان استرالیایی که در موسسه علوم سیارات فراخورشیدی ناسا کار میکند با این تصویر شوخی کردهاند و برخی شخصیت انیمیشنهای را به آنها اضافه کردهاند.
اخیرا نیز فضاپیمایی که به دور مریخ میچرخد، عکس جدیدی را به اشتراک گذاشته بود که حفرهای بزرگ روی سیاره سرخ به قطر 30 کیلومتر را نشان میداد. این حفره به شکل عجیب و باورنکردنی شبیه چشمی بزرگ و ترسناک روی مریخ به نظر میرسد که انگار به ستارهها خیره شده است.